Normannus
Latin
Alternative forms
- Nordmannus, Nortmannus
Etymology
Ultimately from Old Norse norðmaðr (“man of the North, Norseman”); attested from the 9th century.[1] Cognate with Old French Normant.
Pronunciation
- (Ecclesiastical) IPA(key): /norˈman.nus/, [norˈmänːus]
Adjective
Normannus (feminine Normanna, neuter Normannum); first/second-declension adjective
- (Medieval Latin) Norman, of or pertaining to Normans
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Normannus | Normanna | Normannum | Normannī | Normannae | Normanna | |
| Genitive | Normannī | Normannae | Normannī | Normannōrum | Normannārum | Normannōrum | |
| Dative | Normannō | Normannō | Normannīs | ||||
| Accusative | Normannum | Normannam | Normannum | Normannōs | Normannās | Normanna | |
| Ablative | Normannō | Normannā | Normannō | Normannīs | |||
| Vocative | Normanne | Normanna | Normannum | Normannī | Normannae | Normanna | |
Declension
Second-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | Normannus | Normannī |
| Genitive | Normannī | Normannōrum |
| Dative | Normannō | Normannīs |
| Accusative | Normannum | Normannōs |
| Ablative | Normannō | Normannīs |
| Vocative | Normanne | Normannī |
Derived terms
References
- “Normand”, in Trésor de la langue française informatisé [Digitized Treasury of the French Language], 2012.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.