< Reconstruction:Old Dutch
Reconstruction:Old Dutch/slitan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *slītaną.
Inflection
Conjugation of *slītan (strong class 1)
| infinitive | *slītan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *slītu | *slēt |
| 2nd person singular | *slītis, *slītist | *sliti |
| 3rd person singular | *slītit | *slēt |
| 1st person plural | *slīton | *slitun |
| 2nd person plural | *slītet | *slitut |
| 3rd person plural | *slītunt | *slitun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *slīte | *sliti |
| 2nd person singular | *slītes, *slītest | *slitis, *slitist |
| 3rd person singular | *slīte | *sliti |
| 1st person plural | *slīten | *slitin |
| 2nd person plural | *slītet | *slitit |
| 3rd person plural | *slītent | *slitint |
| imperative | present | |
| singular | *slīt | |
| plural | *slītet | |
| participle | present | past |
| *slītandi | *gesliton | |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
