< Reconstruction:Old Dutch
Reconstruction:Old Dutch/slutan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *sleutaną.
Inflection
Conjugation of *slūtan (strong class 2)
| infinitive | *slūtan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *slūtu | *slōt |
| 2nd person singular | *slūtis, *slūtist | *sluti |
| 3rd person singular | *slūtit | *slōt |
| 1st person plural | *slūton | *slutun |
| 2nd person plural | *slūtet | *slutut |
| 3rd person plural | *slūtunt | *slutun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *slūte | *sluti |
| 2nd person singular | *slūtes, *slūtest | *slutis, *slutist |
| 3rd person singular | *slūte | *sluti |
| 1st person plural | *slūten | *slutin |
| 2nd person plural | *slūtet | *slutit |
| 3rd person plural | *slūtent | *slutint |
| imperative | present | |
| singular | *slūt | |
| plural | *slūtet | |
| participle | present | past |
| *slūtandi | *gesloton | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
