< Reconstruction:Old Dutch
Reconstruction:Old Dutch/wringan
Old Dutch
Etymology
From Proto-Germanic *wringanÄ….
Inflection
Conjugation of *wringan (strong class 3)
| infinitive | *wringan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | *wringu | *wrang |
| 2nd person singular | *wringis, *wringist | *wrungi |
| 3rd person singular | *wringit | *wrang |
| 1st person plural | *wringon | *wrungun |
| 2nd person plural | *wringet | *wrungut |
| 3rd person plural | *wringunt | *wrungun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | *wringe | *wrungi |
| 2nd person singular | *wringes, *wringest | *wrungis, *wrungist |
| 3rd person singular | *wringe | *wrungi |
| 1st person plural | *wringen | *wrungin |
| 2nd person plural | *wringet | *wrungit |
| 3rd person plural | *wringent | *wrungint |
| imperative | present | |
| singular | *wring | |
| plural | *wringet | |
| participle | present | past |
| *wringandi | *gewrungon | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.