< Reconstruction:Old Saxon
Reconstruction:Old Saxon/migan
Old Saxon
Etymology
From Proto-Germanic *mīganą.
Conjugation
Conjugation of **mīgan (strong class 1)
| infinitive | **mīgan | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | **mīgu | **mēg |
| 2nd person singular | **mīgis | **migi |
| 3rd person singular | **mīgid | **mēg |
| plural | **mīgad | **migun |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | **mīge | **migi |
| 2nd person singular | **mīges | **migis |
| 3rd person singular | **mīge | **migi |
| plural | **mīgen | **migin |
| imperative | present | |
| singular | **mīg | |
| plural | **mīgad | |
| participle | present | past |
| **mīgandi | *gi*migan, **migan | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
