< Reconstruction:Proto-Germanic
Reconstruction:Proto-Germanic/manakunją
Proto-Germanic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈmɑnɑˌkun.jɑ̃/
Inflection
| neuter ja-stemDeclension of *manakunją (neuter ja-stem) | |||
|---|---|---|---|
| singular | plural | ||
| nominative | *manakunją | *manakunjō | |
| vocative | *manakunją | *manakunjō | |
| accusative | *manakunją | *manakunjō | |
| genitive | *manakunjas, *manakunis | *manakunjǫ̂ | |
| dative | *manakunjai | *manakunjamaz | |
| instrumental | *manakunjō | *manakunjamiz | |
Descendants
References
- Orel, Vladimir (2003), “*mann-kunjan”, in A Handbook of Germanic Etymology, Leiden: Brill, →ISBN, page 260
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.