< Reconstruction:Proto-Slavic 
  
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
    
        
      Reconstruction:Proto-Slavic/duriti
Proto-Slavic
    
    Etymology
    
From *durъ, possibly from Proto-Indo-European *dʰew- with a suffix *-ro-. Cognate with Old Prussian dūrai (“shy”).
Conjugation
    
Conjugation of *duriti, *duri, *duritь (impf., -i-, s-aorist, accent paradigm c)
| Verbal noun | Infinitive | Supine | L-participle | 
|---|---|---|---|
| *duřenьje | *duriti | *duritъ | *durilъ | 
| Participles | ||
|---|---|---|
| Tense | Past | Present | 
| Passive | *duřenъ | *durimъ | 
| Active | *duřь | *durę | 
| Aorist | Present | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | 
| Singular | *durixъ | *duri | *duri | *duřǫ | *duriši | *duritь | 
| Dual | *durixově | *durista | *duriste | *durivě | *durita | *durite | 
| Plural | *durixomъ | *duriste | *durišę | *durimъ | *durite | *durętь | 
| Imperfect | Imperative | |||||
| Person | 1st | 2nd | 3rd | 1st | 2nd | 3rd | 
| Singular | *duřaaxъ | *duřaaše | *duřaaše | — | *duri | *duri | 
| Dual | *duřaaxově | *duřaašeta | *duřaašete | *durivě | *durita | — | 
| Plural | *duřaaxomъ | *duřaašete | *duřaaxǫ | *durimъ | *durite | — | 
- Notes: 
- (*)*durivъ is a later doublet of the past active participle
Related terms
    
- *durъ
Descendants
    
References
    
- Derksen, Rick (2008), “*durìti”, in Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 4), Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 126: “v. (c)”
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
