Rey

See also: rey and -rey

English

Etymology

Multiple origins; in most cases borrowed from Spanish Rey. Doublet of Roy.

Proper noun

Rey

  1. A surname from Spanish.

Anagrams

Azerbaijani

Etymology

Borrowed from Persian ری‎ (rey).

Proper noun

Rey

  1. Ray (a city in Iran)

Declension
    Declension of Rey
singular plural
nominative Rey
 Reylər
definite accusative Reyi
 Reyləri
dative Reyə
 Reylərə
locative Reydə
 Reylərdə
ablative Reydən
 Reylərdən
definite genitive Reyin
 Reylərin
    Possessive forms of Rey
nominative
singular plural
mənim (“my”) Reyim Reylərim
sənin (“your”) Reyin Reylərin
onun (“his/her/its”) Reyi Reyləri
bizim (“our”) Reyimiz Reylərimiz
sizin (“your”) Reyiniz Reyləriniz
onların (“their”) Reyi or Reyləri Reyləri
accusative
singular plural
mənim (“my”) Reyimi Reylərimi
sənin (“your”) Reyini Reylərini
onun (“his/her/its”) Reyini Reylərini
bizim (“our”) Reyimizi Reylərimizi
sizin (“your”) Reyinizi Reylərinizi
onların (“their”) Reyini or Reylərini Reylərini
dative
singular plural
mənim (“my”) Reyimə Reylərimə
sənin (“your”) Reyinə Reylərinə
onun (“his/her/its”) Reyinə Reylərinə
bizim (“our”) Reyimizə Reylərimizə
sizin (“your”) Reyinizə Reylərinizə
onların (“their”) Reyinə or Reylərinə Reylərinə
locative
singular plural
mənim (“my”) Reyimdə Reylərimdə
sənin (“your”) Reyində Reylərində
onun (“his/her/its”) Reyində Reylərində
bizim (“our”) Reyimizdə Reylərimizdə
sizin (“your”) Reyinizdə Reylərinizdə
onların (“their”) Reyində or Reylərində Reylərində
ablative
singular plural
mənim (“my”) Reyimdən Reylərimdən
sənin (“your”) Reyindən Reylərindən
onun (“his/her/its”) Reyindən Reylərindən
bizim (“our”) Reyimizdən Reylərimizdən
sizin (“your”) Reyinizdən Reylərinizdən
onların (“their”) Reyindən or Reylərindən Reylərindən
genitive
singular plural
mənim (“my”) Reyimin Reylərimin
sənin (“your”) Reyinin Reylərinin
onun (“his/her/its”) Reyinin Reylərinin
bizim (“our”) Reyimizin Reylərimizin
sizin (“your”) Reyinizin Reylərinizin
onların (“their”) Reyinin or Reylərinin Reylərinin

Spanish

Etymology

See rey (“king”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈrei/ [ˈrei̯]
  • Rhymes: -ei
  • Syllabification: Rey

Proper noun

Rey m

  1. a surname
  2. (chiefly Philippines, Latin America) a male given name

Turkish

Etymology

Inherited from Ottoman Turkish ری‎, from Persian ری‎ (rey).

Proper noun

Rey

  1. Ray (a city in Iran)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.