Taciteus
Latin
Adjective
Taciteus (feminine Tacitea, neuter Taciteum); first/second declension
- Of or related to (Publius Cornelius) Tacitus.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Taciteus | Tacitea | Taciteum | Taciteī | Taciteae | Tacitea | |
| Genitive | Taciteī | Taciteae | Taciteī | Taciteōrum | Taciteārum | Taciteōrum | |
| Dative | Taciteō | Taciteae | Taciteō | Taciteīs | Taciteīs | Taciteīs | |
| Accusative | Taciteum | Taciteam | Taciteum | Taciteōs | Taciteās | Tacitea | |
| Ablative | Taciteō | Taciteā | Taciteō | Taciteīs | Taciteīs | Taciteīs | |
| Vocative | Tacitee | Tacitea | Taciteum | Taciteī | Taciteae | Tacitea | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.