Troianus
Latin
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | Trōiānus | Trōiāna | Trōiānum | Trōiānī | Trōiānae | Trōiāna | |
| Genitive | Trōiānī | Trōiānae | Trōiānī | Trōiānōrum | Trōiānārum | Trōiānōrum | |
| Dative | Trōiānō | Trōiānō | Trōiānīs | ||||
| Accusative | Trōiānum | Trōiānam | Trōiānum | Trōiānōs | Trōiānās | Trōiāna | |
| Ablative | Trōiānō | Trōiānā | Trōiānō | Trōiānīs | |||
| Vocative | Trōiāne | Trōiāna | Trōiānum | Trōiānī | Trōiānae | Trōiāna | |
Descendants
Descendants
References
- “Troianus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.