aşiret

Turkish

Etymology

From Arabic عَشِيرَةْ‎ (ʿašīrat).

Pronunciation
  • IPA(key): [aʃiːɾet]
  • Hyphenation: a‧şi‧ret

Noun

aşīret (definite accusative aşireti, plural aşiretler)

  1. (sociology) tribe

Declension
Inflection
Nominative aşiret
Definite accusative aşireti
Singular Plural
Nominative aşiret aşiretler
Definite accusative aşireti aşiretleri
Dative aşirete aşiretlere
Locative aşirette aşiretlerde
Ablative aşiretten aşiretlerden
Genitive aşiretin aşiretlerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular aşiretim aşiretlerim
2nd singular aşiretin aşiretlerin
3rd singular aşireti aşiretleri
1st plural aşiretimiz aşiretlerimiz
2nd plural aşiretiniz aşiretleriniz
3rd plural aşiretleri aşiretleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular aşiretim aşiretlerim
2nd singular aşiretsin aşiretlersin
3rd singular aşiret
aşirettir		 aşiretler
aşiretlerdir
1st plural aşiretiz aşiretleriz
2nd plural aşiretsiniz aşiretlersiniz
3rd plural aşiretler aşiretlerdir

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.