aanhijgen
Dutch
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌɦɛi̯.ɣə(n)/
- Hyphenation: aan‧hij‧gen
Verb
aanhijgen
Inflection
| Inflection of aanhijgen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhijgen | |||
| past singular | hijgde aan | |||
| past participle | aangehijgd | |||
| infinitive | aanhijgen | |||
| gerund | aanhijgen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hijg aan | hijgde aan | aanhijg | aanhijgde |
| 2nd person sing. (jij) | hijgt aan | hijgde aan | aanhijgt | aanhijgde |
| 2nd person sing. (u) | hijgt aan | hijgde aan | aanhijgt | aanhijgde |
| 2nd person sing. (gij) | hijgt aan | hijgde aan | aanhijgt | aanhijgde |
| 3rd person singular | hijgt aan | hijgde aan | aanhijgt | aanhijgde |
| plural | hijgen aan | hijgden aan | aanhijgen | aanhijgden |
| subjunctive sing.1 | hijge aan | hijgde aan | aanhijge | aanhijgde |
| subjunctive plur.1 | hijgen aan | hijgden aan | aanhijgen | aanhijgden |
| imperative sing. | hijg aan | |||
| imperative plur.1 | hijgt aan | |||
| participles | aanhijgend | aangehijgd | ||
| 1) Archaic. | ||||
| Inflection of aanhijgen (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanhijgen | |||
| past singular | heeg aan | |||
| past participle | aangehegen | |||
| infinitive | aanhijgen | |||
| gerund | aanhijgen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | hijg aan | heeg aan | aanhijg | aanheeg |
| 2nd person sing. (jij) | hijgt aan | heeg aan | aanhijgt | aanheeg |
| 2nd person sing. (u) | hijgt aan | heeg aan | aanhijgt | aanheeg |
| 2nd person sing. (gij) | hijgt aan | heegt aan | aanhijgt | aanheegt |
| 3rd person singular | hijgt aan | heeg aan | aanhijgt | aanheeg |
| plural | hijgen aan | hegen aan | aanhijgen | aanhegen |
| subjunctive sing.1 | hijge aan | hege aan | aanhijge | aanhege |
| subjunctive plur.1 | hijgen aan | hegen aan | aanhijgen | aanhegen |
| imperative sing. | hijg aan | |||
| imperative plur.1 | hijgt aan | |||
| participles | aanhijgend | aangehegen | ||
| 1) Archaic. | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.