aanschroeven

Dutch

Compound of aan +‎ schroeven.

aanschroeven

(transitive) to tighten with screws, to tighten (a screw); to screw more tightly

Inflection of aanschroeven (weak, separable)
infinitive	aanschroeven
past singular	schroefde aan
past participle	aangeschroefd
infinitive	aanschroeven
gerund	aanschroeven n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	schroef aan	schroefde aan	aanschroef	aanschroefde
2nd person sing. (jij)	schroeft aan	schroefde aan	aanschroeft	aanschroefde
2nd person sing. (u)	schroeft aan	schroefde aan	aanschroeft	aanschroefde
2nd person sing. (gij)	schroeft aan	schroefde aan	aanschroeft	aanschroefde
3rd person singular	schroeft aan	schroefde aan	aanschroeft	aanschroefde
plural	schroeven aan	schroefden aan	aanschroeven	aanschroefden

subjunctive sing.¹	schroeve aan	schroefde aan	aanschroeve	aanschroefde
subjunctive plur.¹	schroeven aan	schroefden aan	aanschroeven	aanschroefden

imperative sing.	schroef aan
imperative plur.¹	schroeft aan

participles	aanschroevend	aangeschroefd
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.