aanvreten

Dutch

From aan (“on”) +‎ vreten (“to eat”).

aanvreten

Inflection of aanvreten (strong class 5, separable)
infinitive	aanvreten
past singular	vrat aan
past participle	aangevreten
infinitive	aanvreten
gerund	aanvreten n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	vreet aan	vrat aan	aanvreet	aanvrat
2nd person sing. (jij)	vreet aan	vrat aan	aanvreet	aanvrat
2nd person sing. (u)	vreet aan	vrat aan	aanvreet	aanvrat
2nd person sing. (gij)	vreet aan	vrat aan	aanvreet	aanvrat
3rd person singular	vreet aan	vrat aan	aanvreet	aanvrat
plural	vreten aan	vraten aan	aanvreten	aanvraten

subjunctive sing.¹	vrete aan	vrate aan	aanvrete	aanvrate
subjunctive plur.¹	vreten aan	vraten aan	aanvreten	aanvraten

imperative sing.	vreet aan
imperative plur.¹	vreet aan

participles	aanvretend	aangevreten
¹⁾ Archaic.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.