abalienandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abaliēnō.
Participle
abaliēnandus m (feminine abaliēnanda, neuter abaliēnandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abaliēnandus | abaliēnanda | abaliēnandum | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnanda | |
| Genitive | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnandī | abaliēnandōrum | abaliēnandārum | abaliēnandōrum | |
| Dative | abaliēnandō | abaliēnandae | abaliēnandō | abaliēnandīs | abaliēnandīs | abaliēnandīs | |
| Accusative | abaliēnandum | abaliēnandam | abaliēnandum | abaliēnandōs | abaliēnandās | abaliēnanda | |
| Ablative | abaliēnandō | abaliēnandā | abaliēnandō | abaliēnandīs | abaliēnandīs | abaliēnandīs | |
| Vocative | abaliēnande | abaliēnanda | abaliēnandum | abaliēnandī | abaliēnandae | abaliēnanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.