abdicatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of abdicō (“resign, abdicate”).
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abdicātus | abdicāta | abdicātum | abdicātī | abdicātae | abdicāta | |
| Genitive | abdicātī | abdicātae | abdicātī | abdicātōrum | abdicātārum | abdicātōrum | |
| Dative | abdicātō | abdicātae | abdicātō | abdicātīs | abdicātīs | abdicātīs | |
| Accusative | abdicātum | abdicātam | abdicātum | abdicātōs | abdicātās | abdicāta | |
| Ablative | abdicātō | abdicātā | abdicātō | abdicātīs | abdicātīs | abdicātīs | |
| Vocative | abdicāte | abdicāta | abdicātum | abdicātī | abdicātae | abdicāta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.