abequitans
Latin
Etymology
Present active participle of abequitō (“I ride away”).
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | abequitāns | abequitāns | abequitantēs | abequitantia | |
| Genitive | abequitantis | abequitantis | abequitantium | abequitantium | |
| Dative | abequitantī | abequitantī | abequitantibus | abequitantibus | |
| Accusative | abequitantem | abequitāns | abequitantēs, abequitantīs | abequitantia | |
| Ablative | abequitante, abequitantī1 | abequitante, abequitantī1 | abequitantibus | abequitantibus | |
| Vocative | abequitāns | abequitāns | abequitantēs | abequitantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.