abjudicatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abjūdicō.
Participle
abjūdicātus m (feminine abjūdicāta, neuter abjūdicātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abjūdicātus | abjūdicāta | abjūdicātum | abjūdicātī | abjūdicātae | abjūdicāta | |
| Genitive | abjūdicātī | abjūdicātae | abjūdicātī | abjūdicātōrum | abjūdicātārum | abjūdicātōrum | |
| Dative | abjūdicātō | abjūdicātae | abjūdicātō | abjūdicātīs | abjūdicātīs | abjūdicātīs | |
| Accusative | abjūdicātum | abjūdicātam | abjūdicātum | abjūdicātōs | abjūdicātās | abjūdicāta | |
| Ablative | abjūdicātō | abjūdicātā | abjūdicātō | abjūdicātīs | abjūdicātīs | abjūdicātīs | |
| Vocative | abjūdicāte | abjūdicāta | abjūdicātum | abjūdicātī | abjūdicātae | abjūdicāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.