abnegandus
Latin
Etymology
Future passive participle of abnegō.
Participle
abnegandus m (feminine abneganda, neuter abnegandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abnegandus | abneganda | abnegandum | abnegandī | abnegandae | abneganda | |
| Genitive | abnegandī | abnegandae | abnegandī | abnegandōrum | abnegandārum | abnegandōrum | |
| Dative | abnegandō | abnegandae | abnegandō | abnegandīs | abnegandīs | abnegandīs | |
| Accusative | abnegandum | abnegandam | abnegandum | abnegandōs | abnegandās | abneganda | |
| Ablative | abnegandō | abnegandā | abnegandō | abnegandīs | abnegandīs | abnegandīs | |
| Vocative | abnegande | abneganda | abnegandum | abnegandī | abnegandae | abneganda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.