abolefactus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of abolēfaciō
Participle
abolēfactus m (feminine abolēfacta, neuter abolēfactum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abolēfactus | abolēfacta | abolēfactum | abolēfactī | abolēfactae | abolēfacta | |
| Genitive | abolēfactī | abolēfactae | abolēfactī | abolēfactōrum | abolēfactārum | abolēfactōrum | |
| Dative | abolēfactō | abolēfactae | abolēfactō | abolēfactīs | abolēfactīs | abolēfactīs | |
| Accusative | abolēfactum | abolēfactam | abolēfactum | abolēfactōs | abolēfactās | abolēfacta | |
| Ablative | abolēfactō | abolēfactā | abolēfactō | abolēfactīs | abolēfactīs | abolēfactīs | |
| Vocative | abolēfacte | abolēfacta | abolēfactum | abolēfactī | abolēfactae | abolēfacta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.