abominandus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /a.boː.miˈnan.dus/, [äboːmɪˈnän̪d̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /a.bo.miˈnan.dus/, [äbomiˈnän̪d̪us]
Participle
abōminandus (feminine abōminanda, neuter abōminandum); first/second-declension participle
- which is to be deprecated or abhorred
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | abōminandus | abōminanda | abōminandum | abōminandī | abōminandae | abōminanda | |
| Genitive | abōminandī | abōminandae | abōminandī | abōminandōrum | abōminandārum | abōminandōrum | |
| Dative | abōminandō | abōminandō | abōminandīs | ||||
| Accusative | abōminandum | abōminandam | abōminandum | abōminandōs | abōminandās | abōminanda | |
| Ablative | abōminandō | abōminandā | abōminandō | abōminandīs | |||
| Vocative | abōminande | abōminanda | abōminandum | abōminandī | abōminandae | abōminanda | |
References
- “abominandus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abominandus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.