aborda

See also: abordá

Catalan

Verb

aborda

  1. third-person singular present indicative form of abordar
  2. second-person singular imperative form of abordar

French

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

aborda

  1. third-person singular past historic of aborder

Portuguese

Verb

aborda

  1. inflection of abordar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romanian

Etymology

From French aborder.

Verb

a aborda (third-person singular present abordează, past participle abordat) 1st conj.

  1. to tackle
  2. to approach someone

Conjugation
    conjugation of aborda (first conjugation, -ez- infix)
infinitive a aborda
gerund abordând
past participle abordat
number singular plural
person 1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative eu tu el/ea noi voi ei/ele
present abordez abordezi abordează abordăm abordați abordează
imperfect abordam abordai aborda abordam abordați abordau
simple perfect abordai abordași abordă abordarăm abordarăți abordară
pluperfect abordasem abordaseși abordase abordaserăm abordaserăți abordaseră
subjunctive eu tu el/ea noi voi ei/ele
present să abordez să abordezi să abordeze să abordăm să abordați să abordeze
imperative — tu — — voi —
affirmative abordează abordați
negative nu aborda nu abordați

Spanish

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈboɾda/ [aˈβ̞oɾ.ð̞a]
  • Rhymes: -oɾda
  • Syllabification: a‧bor‧da

Verb

aborda

  1. inflection of abordar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آبورده‎ (aborda), from Italian abborda, from abbordare.

Noun

aborda (definite accusative abordayı, plural abordalar)

  1. (nautical) boarding

Declension
Inflection
Nominative aborda
Definite accusative abordayı
Singular Plural
Nominative aborda abordalar
Definite accusative abordayı abordaları
Dative abordaya abordalara
Locative abordada abordalarda
Ablative abordadan abordalardan
Genitive abordanın abordaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular abordam abordalarım
2nd singular abordan abordaların
3rd singular abordası abordaları
1st plural abordamız abordalarımız
2nd plural abordanız abordalarınız
3rd plural abordaları abordaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular abordamı abordalarımı
2nd singular abordanı abordalarını
3rd singular abordasını abordalarını
1st plural abordamızı abordalarımızı
2nd plural abordanızı abordalarınızı
3rd plural abordalarını abordalarını
Dative
Singular Plural
1st singular abordama abordalarıma
2nd singular abordana abordalarına
3rd singular abordasına abordalarına
1st plural abordamıza abordalarımıza
2nd plural abordanıza abordalarınıza
3rd plural abordalarına abordalarına
Locative
Singular Plural
1st singular abordamda abordalarımda
2nd singular abordanda abordalarında
3rd singular abordasında abordalarında
1st plural abordamızda abordalarımızda
2nd plural abordanızda abordalarınızda
3rd plural abordalarında abordalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular abordamdan abordalarımdan
2nd singular abordandan abordalarından
3rd singular abordasından abordalarından
1st plural abordamızdan abordalarımızdan
2nd plural abordanızdan abordalarınızdan
3rd plural abordalarından abordalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular abordamın abordalarımın
2nd singular abordanın abordalarının
3rd singular abordasının abordalarının
1st plural abordamızın abordalarımızın
2nd plural abordanızın abordalarınızın
3rd plural abordalarının abordalarının

Further reading
  • aborda in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.