abuliczny

Polish

Etymology

From abulia +‎ -iczny. First attested in 1896.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /a.buˈlit͡ʂ.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɨ
  • Syllabification: a‧bu‧licz‧ny

Adjective

abuliczny (not comparable)

  1. (relational, psychiatry) abulic (relating to, characterized by, or affected with abulia)

Declension
Declension of abuliczny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative abuliczny abuliczne abuliczna abuliczni abuliczne
genitive abulicznego abulicznej abulicznych
dative abulicznemu abulicznym
accusative abulicznego abuliczny abuliczne abuliczną abulicznych abuliczne
instrumental abulicznym abulicznymi
locative abulicznej abulicznych
nouns

References
  1. Jules Dallemagne (1896) Człowiek zwyrodniały‎, page 565

Further reading
  • abuliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • abuliczny in Polish dictionaries at PWN
  • abuliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.