accentueren
Dutch
Etymology
Borrowed from Middle French accentuer.
Pronunciation
- IPA(key): /ɑk.sɛntyˈeːrə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: ac‧cen‧tu‧e‧ren
- Rhymes: -eːrən
Inflection
| Inflection of accentueren (weak) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | accentueren | |||
| past singular | accentueerde | |||
| past participle | geaccentueerd | |||
| infinitive | accentueren | |||
| gerund | accentueren n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | accentueer | accentueerde | ||
| 2nd person sing. (jij) | accentueert | accentueerde | ||
| 2nd person sing. (u) | accentueert | accentueerde | ||
| 2nd person sing. (gij) | accentueert | accentueerde | ||
| 3rd person singular | accentueert | accentueerde | ||
| plural | accentueren | accentueerden | ||
| subjunctive sing.1 | accentuere | accentueerde | ||
| subjunctive plur.1 | accentueren | accentueerden | ||
| imperative sing. | accentueer | |||
| imperative plur.1 | accentueert | |||
| participles | accentuerend | geaccentueerd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Related terms
- accentuatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.