accingendus
Latin
Etymology
Future passive participle of accingō.
Participle
accingendus (feminine accingenda, neuter accingendum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | accingendus | accingenda | accingendum | accingendī | accingendae | accingenda | |
| Genitive | accingendī | accingendae | accingendī | accingendōrum | accingendārum | accingendōrum | |
| Dative | accingendō | accingendō | accingendīs | ||||
| Accusative | accingendum | accingendam | accingendum | accingendōs | accingendās | accingenda | |
| Ablative | accingendō | accingendā | accingendō | accingendīs | |||
| Vocative | accingende | accingenda | accingendum | accingendī | accingendae | accingenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.