achać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *axati. By surface analysis, ach +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈa.xat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -axat͡ɕ
  • Syllabification: a‧chać

Verb

achać impf (perfective achnąć)

  1. (colloquial, intransitive) to ooh and ahh, to marvel at something, especially to an extreme or over-the-top way [+ nad (object) = at what]

Conjugation
Conjugation of achać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive achać
present tense 1st acham achamy
2nd achasz achacie
3rd acha achają
impersonal acha się
past tense 1st achałem achałam achaliśmy achałyśmy
2nd achałeś achałaś achaliście achałyście
3rd achał achała achało achali achały
impersonal achano
future tense 1st będę achał,
będę achać
 będę achała,
będę achać
 będziemy achali,
będziemy achać
 będziemy achały,
będziemy achać
2nd będziesz achał,
będziesz achać
 będziesz achała,
będziesz achać
 będziecie achali,
będziecie achać
 będziecie achały,
będziecie achać
3rd będzie achał,
będzie achać
 będzie achała,
będzie achać
 będzie achało,
będzie achać
 będą achali,
będą achać
 będą achały,
będą achać
impersonal będzie achać się
conditional 1st achałbym achałabym achalibyśmy achałybyśmy
2nd achałbyś achałabyś achalibyście achałybyście
3rd achałby achałaby achałoby achaliby achałyby
impersonal achano by
imperative 1st niech acham achajmy
2nd achaj achajcie
3rd niech acha niech achają
active adjectival participle achający achająca achające achający achające
contemporary adverbial participle achając
verbal noun achanie
adjective
interjections
noun

Further reading
  • achać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • achać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.