achroniczny

Polish

Etymology

From a- +‎ chroniczny. First attested in 1859.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ax.rɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
Rhymes: -it͡ʂnɨ
Syllabification: ach‧ro‧nicz‧ny

Adjective

achroniczny (not comparable)

(astronomy) achronic

Declension

Declension of achroniczny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	achroniczny		achroniczne	achroniczna	achroniczni	achroniczne
genitive	achronicznego			achronicznej	achronicznych
dative	achronicznemu			achronicznej	achronicznym
accusative	achronicznego	achroniczny	achroniczne	achroniczną	achronicznych	achroniczne
instrumental	achronicznym			achroniczną	achronicznymi
locative	achronicznym			achronicznej	achronicznych

Derived terms

noun

achroniczność

References

Encyklopedyja powszechna‎, volume 1, (A-Aos)., 1859, page 273

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.