acuendus
Latin
Etymology
Future passive participle of acuō.
Participle
acuendus m (feminine acuenda, neuter acuendum); first/second declension
- which is to be sharpened
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | acuendus | acuenda | acuendum | acuendī | acuendae | acuenda | |
| Genitive | acuendī | acuendae | acuendī | acuendōrum | acuendārum | acuendōrum | |
| Dative | acuendō | acuendae | acuendō | acuendīs | acuendīs | acuendīs | |
| Accusative | acuendum | acuendam | acuendum | acuendōs | acuendās | acuenda | |
| Ablative | acuendō | acuendā | acuendō | acuendīs | acuendīs | acuendīs | |
| Vocative | acuende | acuenda | acuendum | acuendī | acuendae | acuenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.