acuens
Latin
    
    Etymology
    
Present participle of acuō
Inflection
    
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | acuēns | acuēns | acuentēs | acuentia | |
| Genitive | acuentis | acuentis | acuentium | acuentium | |
| Dative | acuentī | acuentī | acuentibus | acuentibus | |
| Accusative | acuentem | acuēns | acuentēs, acuentīs | acuentia | |
| Ablative | acuente, acuentī1 | acuente, acuentī1 | acuentibus | acuentibus | |
| Vocative | acuēns | acuēns | acuentēs | acuentia | |
1When used purely as an adjective.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.