adauctans
Latin
Etymology
Present participle of adauctō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adauctāns | adauctāns | adauctantēs | adauctantia | |
| Genitive | adauctantis | adauctantis | adauctantium | adauctantium | |
| Dative | adauctantī | adauctantī | adauctantibus | adauctantibus | |
| Accusative | adauctantem | adauctāns | adauctantēs, adauctantīs | adauctantia | |
| Ablative | adauctante, adauctantī1 | adauctante, adauctantī1 | adauctantibus | adauctantibus | |
| Vocative | adauctāns | adauctāns | adauctantēs | adauctantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.