adiectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adiciō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adiectus | adiecta | adiectum | adiectī | adiectae | adiecta | |
| Genitive | adiectī | adiectae | adiectī | adiectōrum | adiectārum | adiectōrum | |
| Dative | adiectō | adiectae | adiectō | adiectīs | adiectīs | adiectīs | |
| Accusative | adiectum | adiectam | adiectum | adiectōs | adiectās | adiecta | |
| Ablative | adiectō | adiectā | adiectō | adiectīs | adiectīs | adiectīs | |
| Vocative | adiecte | adiecta | adiectum | adiectī | adiectae | adiecta | |
Descendants
- Italian: aggetto
- Old French: agiets
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.