adimens
Latin
Etymology
Present participle of adimō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adimēns | adimēns | adimentēs | adimentia | |
| Genitive | adimentis | adimentis | adimentium | adimentium | |
| Dative | adimentī | adimentī | adimentibus | adimentibus | |
| Accusative | adimentem | adimēns | adimentēs, adimentīs | adimentia | |
| Ablative | adimente, adimentī1 | adimente, adimentī1 | adimentibus | adimentibus | |
| Vocative | adimēns | adimēns | adimentēs | adimentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.