adiugatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of adiugō
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adiugātus | adiugāta | adiugātum | adiugātī | adiugātae | adiugāta | |
| Genitive | adiugātī | adiugātae | adiugātī | adiugātōrum | adiugātārum | adiugātōrum | |
| Dative | adiugātō | adiugātō | adiugātīs | ||||
| Accusative | adiugātum | adiugātam | adiugātum | adiugātōs | adiugātās | adiugāta | |
| Ablative | adiugātō | adiugātā | adiugātō | adiugātīs | |||
| Vocative | adiugāte | adiugāta | adiugātum | adiugātī | adiugātae | adiugāta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.