adiuncturus
Latin
    
    Participle
    
adiūnctūrus m (feminine adiūnctūra, neuter adiūnctūrum); first/second declension
Declension
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adiūnctūrus | adiūnctūra | adiūnctūrum | adiūnctūrī | adiūnctūrae | adiūnctūra | |
| Genitive | adiūnctūrī | adiūnctūrae | adiūnctūrī | adiūnctūrōrum | adiūnctūrārum | adiūnctūrōrum | |
| Dative | adiūnctūrō | adiūnctūrae | adiūnctūrō | adiūnctūrīs | adiūnctūrīs | adiūnctūrīs | |
| Accusative | adiūnctūrum | adiūnctūram | adiūnctūrum | adiūnctūrōs | adiūnctūrās | adiūnctūra | |
| Ablative | adiūnctūrō | adiūnctūrā | adiūnctūrō | adiūnctūrīs | adiūnctūrīs | adiūnctūrīs | |
| Vocative | adiūnctūre | adiūnctūra | adiūnctūrum | adiūnctūrī | adiūnctūrae | adiūnctūra | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.