adiunktywny
Polish
Etymology
From Latin adiūnctīvus + -ny. First attested in 1957.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /a.djuŋˈktɨv.nɨ/
- Rhymes: -ɨvnɨ
- Syllabification: a‧diun‧ktyw‧ny
Declension
Declension of adiunktywny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | adiunktywny | adiunktywne | adiunktywna | adiunktywni | adiunktywne | ||
| genitive | adiunktywnego | adiunktywnej | adiunktywnych | ||||
| dative | adiunktywnemu | adiunktywnym | |||||
| accusative | adiunktywnego | adiunktywny | adiunktywne | adiunktywną | adiunktywnych | adiunktywne | |
| instrumental | adiunktywnym | adiunktywnymi | |||||
| locative | adiunktywnej | adiunktywnych | |||||
Further reading
- adiunktywny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- adiunktywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.