adiutans
Latin
Etymology
Present participle of adiūtō
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adiūtāns | adiūtāns | adiūtantēs | adiūtantia | |
| Genitive | adiūtantis | adiūtantis | adiūtantium | adiūtantium | |
| Dative | adiūtantī | adiūtantī | adiūtantibus | adiūtantibus | |
| Accusative | adiūtantem | adiūtāns | adiūtantēs, adiūtantīs | adiūtantia | |
| Ablative | adiūtante, adiūtantī1 | adiūtante, adiūtantī1 | adiūtantibus | adiūtantibus | |
| Vocative | adiūtāns | adiūtāns | adiūtantēs | adiūtantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.