adlectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adlegō (“elect, appoint”).
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adlēctus | adlēcta | adlēctum | adlēctī | adlēctae | adlēcta | |
| Genitive | adlēctī | adlēctae | adlēctī | adlēctōrum | adlēctārum | adlēctōrum | |
| Dative | adlēctō | adlēctae | adlēctō | adlēctīs | adlēctīs | adlēctīs | |
| Accusative | adlēctum | adlēctam | adlēctum | adlēctōs | adlēctās | adlēcta | |
| Ablative | adlēctō | adlēctā | adlēctō | adlēctīs | adlēctīs | adlēctīs | |
| Vocative | adlēcte | adlēcta | adlēctum | adlēctī | adlēctae | adlēcta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.