admistus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of admisceō.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | admistus | admista | admistum | admistī | admistae | admista | |
| Genitive | admistī | admistae | admistī | admistōrum | admistārum | admistōrum | |
| Dative | admistō | admistō | admistīs | ||||
| Accusative | admistum | admistam | admistum | admistōs | admistās | admista | |
| Ablative | admistō | admistā | admistō | admistīs | |||
| Vocative | admiste | admista | admistum | admistī | admistae | admista | |
References
- “admistus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- admistus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.