adnotacyjny

Polish

Etymology

From adnotacja +‎ -ny. First attested in 1862.[1]

Pronunciation
  • IPA(key): /ad.nɔ.taˈt͡sɨj.nɨ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨjnɨ
  • Syllabification: ad‧no‧ta‧cyj‧ny

Adjective

adnotacyjny (not comparable)

  1. (relational) annotative (relating to annotation)
    • 2009, Jolanta Hys, Pragmatyka Języka Haseł Przedmiotowych Biblioteki Narodowej i Uniwersalnej Klasyfikacji Dziesiętnej w "Przewodniku Bibliograficznym"‎, page 54:
      ChWD pełni funkcję adnotacyjną i stanowi podstawę wyszukiwania.
      ChWD serves as an annotative and is the basis for searching.

Declension
Declension of adnotacyjny
case singular plural
masculine personal/animate masculine inanimate neuter feminine virile nonvirile
nominative, vocative adnotacyjny adnotacyjne adnotacyjna adnotacyjni adnotacyjne
genitive adnotacyjnego adnotacyjnej adnotacyjnych
dative adnotacyjnemu adnotacyjnym
accusative adnotacyjnego adnotacyjny adnotacyjne adnotacyjną adnotacyjnych adnotacyjne
instrumental adnotacyjnym adnotacyjnymi
locative adnotacyjnej adnotacyjnych
noun
verbs

References
  1. Gazeta Lwowska‎, volume 52, issue 287, 1862, page 1292
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.