adnuntians
Latin
Etymology
Present participle of adnūntiō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adnūntiāns | adnūntiāns | adnūntiantēs | adnūntiantia | |
| Genitive | adnūntiantis | adnūntiantis | adnūntiantium | adnūntiantium | |
| Dative | adnūntiantī | adnūntiantī | adnūntiantibus | adnūntiantibus | |
| Accusative | adnūntiantem | adnūntiāns | adnūntiantēs, adnūntiantīs | adnūntiantia | |
| Ablative | adnūntiante, adnūntiantī1 | adnūntiante, adnūntiantī1 | adnūntiantibus | adnūntiantibus | |
| Vocative | adnūntiāns | adnūntiāns | adnūntiantēs | adnūntiantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.