adoriturus
Latin
    
    Etymology
    
Future active participle of adorior
Participle
    
adoritūrus m (feminine adoritūra, neuter adoritūrum); first/second declension
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adoritūrus | adoritūra | adoritūrum | adoritūrī | adoritūrae | adoritūra | |
| Genitive | adoritūrī | adoritūrae | adoritūrī | adoritūrōrum | adoritūrārum | adoritūrōrum | |
| Dative | adoritūrō | adoritūrae | adoritūrō | adoritūrīs | adoritūrīs | adoritūrīs | |
| Accusative | adoritūrum | adoritūram | adoritūrum | adoritūrōs | adoritūrās | adoritūra | |
| Ablative | adoritūrō | adoritūrā | adoritūrō | adoritūrīs | adoritūrīs | adoritūrīs | |
| Vocative | adoritūre | adoritūra | adoritūrum | adoritūrī | adoritūrae | adoritūra | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.