adprobans
Latin
Etymology
Present participle of adprobō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adprobāns | adprobāns | adprobantēs | adprobantia | |
| Genitive | adprobantis | adprobantis | adprobantium | adprobantium | |
| Dative | adprobantī | adprobantī | adprobantibus | adprobantibus | |
| Accusative | adprobantem | adprobāns | adprobantēs, adprobantīs | adprobantia | |
| Ablative | adprobante, adprobantī1 | adprobante, adprobantī1 | adprobantibus | adprobantibus | |
| Vocative | adprobāns | adprobāns | adprobantēs | adprobantia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.