adulatus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of adūlor.
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adūlātus | adūlāta | adūlātum | adūlātī | adūlātae | adūlāta | |
| Genitive | adūlātī | adūlātae | adūlātī | adūlātōrum | adūlātārum | adūlātōrum | |
| Dative | adūlātō | adūlātae | adūlātō | adūlātīs | adūlātīs | adūlātīs | |
| Accusative | adūlātum | adūlātam | adūlātum | adūlātōs | adūlātās | adūlāta | |
| Ablative | adūlātō | adūlātā | adūlātō | adūlātīs | adūlātīs | adūlātīs | |
| Vocative | adūlāte | adūlāta | adūlātum | adūlātī | adūlātae | adūlāta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.