adurendus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of adūrō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | adūrendus | adūrenda | adūrendum | adūrendī | adūrendae | adūrenda | |
| Genitive | adūrendī | adūrendae | adūrendī | adūrendōrum | adūrendārum | adūrendōrum | |
| Dative | adūrendō | adūrendae | adūrendō | adūrendīs | adūrendīs | adūrendīs | |
| Accusative | adūrendum | adūrendam | adūrendum | adūrendōs | adūrendās | adūrenda | |
| Ablative | adūrendō | adūrendā | adūrendō | adūrendīs | adūrendīs | adūrendīs | |
| Vocative | adūrende | adūrenda | adūrendum | adūrendī | adūrendae | adūrenda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.