adurens
Latin
Etymology
Present participle of adūrō.
Participle
adūrēns (genitive adūrentis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | adūrēns | adūrentēs | adūrentia | ||
| Genitive | adūrentis | adūrentium | |||
| Dative | adūrentī | adūrentibus | |||
| Accusative | adūrentem | adūrēns | adūrentēs adūrentīs |
adūrentia | |
| Ablative | adūrente adūrentī1 |
adūrentibus | |||
| Vocative | adūrēns | adūrentēs | adūrentia | ||
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.