advolatus
Latin
    
    Etymology 1
    
Perfect passive participle of advolō (“fly to”).
Pronunciation
    
- (Classical) IPA(key): /ad.u̯oˈlaː.tus/, [äd̪u̯ɔˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ad.voˈla.tus/, [äd̪voˈläːt̪us]
Participle
    
advolātus (feminine advolāta, neuter advolātum); first/second-declension participle
- having been flown to
Declension
    
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | advolātus | advolāta | advolātum | advolātī | advolātae | advolāta | |
| Genitive | advolātī | advolātae | advolātī | advolātōrum | advolātārum | advolātōrum | |
| Dative | advolātō | advolātō | advolātīs | ||||
| Accusative | advolātum | advolātam | advolātum | advolātōs | advolātās | advolāta | |
| Ablative | advolātō | advolātā | advolātō | advolātīs | |||
| Vocative | advolāte | advolāta | advolātum | advolātī | advolātae | advolāta | |
Pronunciation
    
- advolātus: (Classical) IPA(key): /ad.u̯oˈlaː.tus/, [äd̪u̯ɔˈɫ̪äːt̪ʊs̠]
- advolātus: (Ecclesiastical) IPA(key): /ad.voˈla.tus/, [äd̪voˈläːt̪us]
- advolātūs: (Classical) IPA(key): /ad.u̯oˈlaː.tuːs/, [äd̪u̯ɔˈɫ̪äːt̪uːs̠]
- advolātūs: (Ecclesiastical) IPA(key): /ad.voˈla.tus/, [äd̪voˈläːt̪us]
Noun
    
advolātus m (genitive advolātūs); fourth declension
- a flying towards
- 45 B.C.E., Cicero, Tusculanae Disputationes, liber 2, 10:24:
- Iam tertio me quoque funesto die / Tristi advolatu, aduncis lacerans unquibus / Iovis satelles pastu dilaniat fero.
- Now every third deadly day / with a gloomy flying to the feeding grounds, lacerating with crooked claws / the followers of Jove wildly tear me to pieces.
 
 
- Iam tertio me quoque funesto die / Tristi advolatu, aduncis lacerans unquibus / Iovis satelles pastu dilaniat fero.
 
- 45 B.C.E., Cicero, Tusculanae Disputationes, liber 2, 10:24:
Declension
    
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominative | advolātus | advolātūs | 
| Genitive | advolātūs | advolātuum | 
| Dative | advolātuī | advolātibus | 
| Accusative | advolātum | advolātūs | 
| Ablative | advolātū | advolātibus | 
| Vocative | advolātus | advolātūs | 
Related terms
    
References
    
- “advolatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “advolatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- advolatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.