advoluturus
Latin
Etymology
Future active participle of advolvō.
Participle
advolūtūrus m (feminine advolūtūra, neuter advolūtūrum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | advolūtūrus | advolūtūra | advolūtūrum | advolūtūrī | advolūtūrae | advolūtūra | |
| Genitive | advolūtūrī | advolūtūrae | advolūtūrī | advolūtūrōrum | advolūtūrārum | advolūtūrōrum | |
| Dative | advolūtūrō | advolūtūrō | advolūtūrīs | ||||
| Accusative | advolūtūrum | advolūtūram | advolūtūrum | advolūtūrōs | advolūtūrās | advolūtūra | |
| Ablative | advolūtūrō | advolūtūrā | advolūtūrō | advolūtūrīs | |||
| Vocative | advolūtūre | advolūtūra | advolūtūrum | advolūtūrī | advolūtūrae | advolūtūra | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.