adwersatywny

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin adversativus + -ny. First attested in 1868.[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ad.vɛr.saˈtɨv.nɨ/
Rhymes: -ɨvnɨ
Syllabification: ad‧wer‧sa‧tyw‧ny

Adjective

adwersatywny (not comparable)

(linguistics) adversative (expressing opposition or difference)
(linguistics) adversative (expressing adverse effect)

Declension

Declension of adwersatywny

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	adwersatywny		adwersatywne	adwersatywna	adwersatywni	adwersatywne
genitive	adwersatywnego			adwersatywnej	adwersatywnych
dative	adwersatywnemu			adwersatywnej	adwersatywnym
accusative	adwersatywnego	adwersatywny	adwersatywne	adwersatywną	adwersatywnych	adwersatywne
instrumental	adwersatywnym			adwersatywną	adwersatywnymi
locative	adwersatywnym			adwersatywnej	adwersatywnych

Related terms

adjective

(obsolete) adwersarski

nouns

(obsolete) adwersant
(obsolete) adwersariusz
adwersarka
adwersarz
(obsolete) adwersja

References

Jan Rymarkiewicz (1868) Prozaika czyli Stylistyka prozy‎, page 138

Further reading

adwersatywny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.