aemulatus
Latin
Etymology
Perfect participle of aemulor (“I rival, emulate”).
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | aemulātus | aemulāta | aemulātum | aemulātī | aemulātae | aemulāta | |
| Genitive | aemulātī | aemulātae | aemulātī | aemulātōrum | aemulātārum | aemulātōrum | |
| Dative | aemulātō | aemulātō | aemulātīs | ||||
| Accusative | aemulātum | aemulātam | aemulātum | aemulātōs | aemulātās | aemulāta | |
| Ablative | aemulātō | aemulātā | aemulātō | aemulātīs | |||
| Vocative | aemulāte | aemulāta | aemulātum | aemulātī | aemulātae | aemulāta | |
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | aemulātus | aemulātūs |
| Genitive | aemulātūs | aemulātuum |
| Dative | aemulātuī | aemulātibus |
| Accusative | aemulātum | aemulātūs |
| Ablative | aemulātū | aemulātibus |
| Vocative | aemulātus | aemulātūs |
References
- “aemulatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “aemulatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- aemulatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.