afdanken
Dutch
Etymology
From Middle Dutch afdanken. Equivalent to af + danken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɑfˌdɑŋ.kə(n)/
(file) - Hyphenation: af‧dan‧ken
Inflection
| Inflection of afdanken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afdanken | |||
| past singular | dankte af | |||
| past participle | afgedankt | |||
| infinitive | afdanken | |||
| gerund | afdanken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | dank af | dankte af | afdank | afdankte |
| 2nd person sing. (jij) | dankt af | dankte af | afdankt | afdankte |
| 2nd person sing. (u) | dankt af | dankte af | afdankt | afdankte |
| 2nd person sing. (gij) | dankt af | dankte af | afdankt | afdankte |
| 3rd person singular | dankt af | dankte af | afdankt | afdankte |
| plural | danken af | dankten af | afdanken | afdankten |
| subjunctive sing.1 | danke af | dankte af | afdanke | afdankte |
| subjunctive plur.1 | danken af | dankten af | afdanken | afdankten |
| imperative sing. | dank af | |||
| imperative plur.1 | dankt af | |||
| participles | afdankend | afgedankt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- afdanking
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.